Anemia - dieta bogata w żelazo

W organizmie dorosłego człowieka znajduje się od 3 do 5 gramów żelaza, z czego 3/4 we krwi, w postaci hemogloginy oraz w mięśniach w postaci mioglobiny. Około 1% żelaza wchodzi w skład różnych enzymów, pozostała część jest magazynowana w wątrobie, śledzionie i szpiku, czekając na wykorzystanie.
Żelazo jest wydalane z organizmu z żółcią i w niewielkich ilościach z moczem.

Do czego jest potrzebne żelazo?
Składnik ten jest niezbędny do tworzenia hemoglobiny, mioglobiny i innych białek i enzymów. Pełni funkcję nośnika tlenu z płuc do tkanek, usprawnia też pracę mózgu. Jest niezbedne do wzrostu i rozwoju organizmu. Bierze udział w tworzeniu czerwonych krwinek, wchodzi w skład enzymów uaktywniających hormony, poprawia odporność, bierze udział w tworzeniu białych ciałek krwi.

Zapotrzebowanie
Ścisłe określenie norm dziennego spożycia jest niemożliwe, ponieważ przyswajalność żelaza z różnych pokarmów jest zróżnicowana.

Żródło żelaza
Żelazo w dużej ilości występuje w produktach pochodzenia zwierzęcego:
- podrobach
- wątrobie
- nerkach
- wędzonej szynce
- żółtku jaja

Niedobory można uzupełniać spożywając :
- rośliny strączkowe
- suszone grzyby i owoce
- drożdże
- szpinak
- brokuły
- rzeżuchę
- natkę pietruszki

Niewielkie ilości tego minerału znajdują się niektórych owocach takich jak maliny, porzeczki, winogrona oraz rybach.

Żelazo najłatwiej wchłaniamy z produktów pochodzenia zwierzęcego. W przypadku produktów roślinnych, wchłanianie ułatwia witamina C
Herbata, kawa, kakao i czerwone wino hamują jego wchłanianie.

Na niedobory żelaza narażone są głównie dzieci, osoby stosujące diety odchudzajace, osoby starsze lub osoby uprawiające sporty wytrzymałościowe. Uzupełnienie tego mikroelementu jest ważne u kobiet w czasie miesiączkowania, w okresie menopauzy i po ciąży.
Głównym objawem niedoborów żelaza jest anemia, która może stanowić poważny problem zdrowotny, zwłaszcza dla rosnących dzieci, mlodzieży i miesiączkujących kobiet.
Zbyt niska podaż żelaza w okresie płodowym i niemowlęcym, może spowodować niedorozwój.

Nadmiar tego pierwiastka nie zdarza się na skutek niewłaściwej diety. Kumulacja może mieć miejsce w przypadku podawania go domieśniowo lub dożylnie, a także na skutek marskości wątroby lub hemolizy. Nadmiar żelaza odkłada się w wątrobie, trzustce, śledzionie, sercu i na powierzchni stawów, wywołując uszkodzenia watroby, zaburzenia pracy serca, bóle stawowe czy cukrzycę.

Zobacz więcej >>